Το χρήμα από μέσον για τις συναλλαγές είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ ένα άυλο εμπόρευμα με παράγωγα και παράγωγα των παραγώγων.
Οι χρηματαγορές, εδώ και κάποια χρόνια, δυναστεύουν και εκμαυλίζουν τους επιχειρηματίες παραγωγικών οργανισμών και σήμερα αχόρταγες όσο ποτέ επιχειρούν και την άλωση των εθνικών οικονομιών με ταυτόχρονη υποδούλωση των πολιτικών λειτουργιών.
Η Δημοκρατία και η αυτοδιάθεση των λαών τους είναι εμπόδιο.
Οι ανεπτυγμένοι λαοί το μυρίζονται αλλά δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη από την καταναλωτική μέθη.
Το αυτονόητο ότι ο Δήμος (λαός) αποφασίζει - Δημοκρατία - ξαναμπαίνει σε έντονη αμφισβήτηση αφού οι χρηματαγορές επιβάλλονται "ολοκληρωτικά" στην άσκηση της πολιτικής.
Οι εθνικές κυβερνήσεις σε όλον σχεδόν τον κόσμο, έχουν χάσει και την ικανότητα και τη δυνατότητα και τελευταία και τη βούληση να ασκήσουν πολιτική που να εκφράζει τους ψηφοφόρους τους με αποτέλεσμα να γίνονται εντελώς αναξιόπιστες.
Η απώλεια όμως της εμπιστοσύνης οδηγεί τα πλήθη στην αποχή και την αδράνεια μέχρι ίσως τη στιγμή που μια συγχρονισμένη έκρηξη αγανάκτησης στις κλονιζόμενες ανεπτυγμένες κοινωνίες να γεννήσει μιαν άλλου τύπου Δημοκρατία - περισσότερο αντιπροσωπευτική, περισσότερο συμμετοχική, βασισμένη σε αξίες και αρχές και σε "ιερά" κοινωνικά συμβόλαια που θα κάνουν την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία κορυφαία αξία συνοχής, συνέργειας και προόδου.
Παραθέτω απόσπασμα από κείμενο της πολιτικής κίνησης “Ο Κύκλος των Χαμένων Αξιών”:
"Ένα τεράστιο ζήτημα εδώ αφορά την κυριαρχία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου πάνω στην πραγματική οικονομία και τις τεράστιες αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν από αυτή τη δυναμική. Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε από την αρχή τον λόγο ύπαρξης, την αποστολή, τους τρόπους λειτουργίας και ελέγχου των χρηματαγορών, με κριτήρια, όχι μόνο το όραμα και τις αξίες που πρότεινα στις προηγούμενες σελίδες, αλλά και την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα του υφιστάμενου καπιταλιστικού συστήματος. Για παράδειγμα, πόσο οικονομικά και κοινωνικά αποτελεσματικές είναι οι χρηματαγορές όταν πιέζουν τις επιχειρήσεις για βραχυπρόθεσμα κέρδη σε βάρος της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης; Σε ποιον βαθμό οι χρηματαγορές αποτελούν εργαλείο υποστήριξης και διευκόλυνσης της ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας, της δίκαιης κατανομής των εισοδημάτων και σε ποιον βαθμό αποτελούν κερδοσκοπικό παίγνιο και τζόγο; Σε ποιον βαθμό οι χρηματαγορές ευθύνονται για τη συγκέντρωση του πλούτου και της πολιτικής ισχύος και επιρροής σε λίγους; Σε ποιον βαθμό το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα εξασφαλίζει τις ίσες ευκαιρίες για όλους, ανάλογα με τις δυνατότητές τους για επιχειρηματικότητα, δημιουργία και καινοτομία; Είναι προφανές ότι, αν απαντήσουμε ειλικρινά και έντιμα σε αυτά τα ερωτήματα, θα κατανοήσουμε την αναγκαιότητα του ριζικού μετασχηματισμού των χρηματαγορών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος συνολικά, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο."
Νίκος Νημάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου