ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

Σε ονομαζουν <ανθρωπακο>,<κοινο ανθρωπο>.Λενε οτι μια νεα εποχη αρχισε,η <εποχη του κοινου ανθρωπου>.Δεν το λες εσυ αυτο,Ανθρωπακο.Το λενε αυτοι.οι αντιπροεδροι των μεγαλων εθνων,οι εκλεγμενοι ηγετες της εργατιας,οι μετανιωμενοι απογονοι των μπουρζουαδων,οι πολτικοι και οι φιλοσοφοι.
Σου δινουν το μελλον μα δε ρωτανε για το παρελθον σου.

Εισαι κληρονομος ενος φοβερου παρελθοντοσ.Η κληρονομια σου ειναι το πυρωμενο διαμαντι στο χερι σου.
Αυτο σου λεω εγω.


ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

ΑΧ ΒΡΕ ΤΣΕ......................

ΕΣΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ??

ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΥ ΣΕ ΕΒΑΛΕ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΚΑΣΤΡΟ??

ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Η ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΑΝ ΗΘΕΛΕΣ??

ΚΡΙΜΑ..............ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ...ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΟΣ...ΠΟΛΥ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΟΣ...ΚΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ...ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΟ..

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ἀστικοί ἀγροὶ: Ἕνα παράθυρον εἰς τὴν ἐπιβίωσι!





 Στ αδιόφωνο το ΣΚΑΙ,κούστηκαν κάποιες προτάσεις κρως νδιαφέρουσες γι τν τόπο μας κα δή γι τ τερατούργημα-πόλι τνθηνν!
Κάποιος κύριος Πνος Τότσικας, νέλυε τίς δυνατότητες πο πάρχουν στλεκανοπέδιο γι νάπτυξι κηπαρίων ς τε ν δωθον ο κατάλληλες εκαιρίες στος κατοίκους (κα μάλλιστα σ ατν τν δυσκερ περίοδο) νναπτύξουν κα ν σκήσουν τ ρχέγονο δικαίωμά τους στν πιβίωσι!
δ κι ρκετν καιρχω πισημάνει τν μέγιστον κίνδυνο πο καλούμαστε ν ντιμετωπίσουμε ς κοινωνία! Τν ἒλλειψι τροφς! ΚοινςΤν πείνα!
Παράγουμε, ὡς κρᾶτος,  μόλις τ 20% τς ναγκαίας γι τν πιβίωσίν μας τροφς! Εσάγουμε τ 80%. Σ μίαν περίπτωσιν πτωχεύσεως (κι χι μόνον!), τ μέλλει γενέσθαι; Θ ξαναζήσουμε τς θλιβερς εκόνες τς γερμανικς κατοχς; Θ μαζεύουμε πό τος δρόμους νεκρος μ φουσκωμένες κοιλιςπό τν πείνα;
 λπίς σν ργαλεο, χρηστεύει τν δράσιλπίζοντας ν λλάξκάτι πρς τ καλλίτερον, χρηστεύουμε κάθε μας κανότητα γι συμμετοχή κα ναζήτησι λύσεων. σως λα ν πνε κατ’ εχν! Ἐὰν μως δν συμβ; Μποιν τρόπο θ ντιμετωπισθ  κίνδυνος τν μαζικν θανάτων πό πείνα;
Φυσικά τώρα χουμε να κόμη θέμα ν ντιμετωπίσουμε! Τότε εχαμε τν Γερμανό κατακτητή πο φαιροσε κάθε δικαίωμα διαβιώσεως στν πληθυσμό μέσ τς κατασχέσεως τῶν διατροφικῶν ἀποθεμάτων! λλἤμασταν μόνοι μας, δίχως πί πλέον παίτες κα «φιλοξενουμένους»!
Τώρα, δίχως πρωτογεν παραγωγή, μ μερικ κατομμύρια πεινασμένα στόματα πί πλέον, τίθεται μ μεγαλύτερη γωνία τ ρώτημα: «θκαταφέρουμε ν τὸ ξεπεράσουμε»;
Πιστεύω πς ΝΑΙ!! Ἐὰν φυσικ δραστηριοποιηθομε ἐγκαίρως πρς ατν τν κατεύθυνσι! Τν κ νέου διεκδίκησι κα φυσικά νάπτυξιν τοδικαιώματός μας στν πρωτογενή παραγωγή!
νεξαρτήτως πάντως τς πτικς πο χει  κάθε νας πό μς, καλό θταν ν νισχύσουμε ποιες δράσεις χουν ξεκινήσει πρς τν κατεύθυνσι τς δημιουργίας στικν κήπων! Εναι τ παράθυρο πο χρειαζόμαστε λοι! Κα φυσικὰ θὰ λύσῃ πολλ προβλήματα! Ὃπως τν δυναμία κάποιων πολιτν ν πιστρέψουν στν παρχία. (Δυστυχς,  κοινωνικ τομ ποχρειαζόμαστε εναι πάρα πολύ μεγάλη!)
Τ πρώην εροδρόμιον, ο παρυφές  διαφόρων λόφων κα ψωμάτων, πολλέςγκαταλελειμένες πλατεες κα πάρκα, κάποιες γκαταστάσεις τνλυμπιακν γώνων, ο ταρτσες μας κα ο ξστες μας, κάλυπτοι χροι πολυκατοικιν κα κάθε χρος πο τυγχάνει λεύθερος, θ μποροσαν σατήν τήν φάσι, ν γίνουν ργαλεα γι τν ἐπιστροφὴ μας στὴν παραγωγή.ρκε φυσικ ν εναι συλλογικς ο κινήσεις!
Τέλος, πεί δ τ θέμα εναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ, καλό θ ταν νποχρωματισθ κάθε δράσις πό κομματικ καπελώματα! Προέχει λων κοινωνική συνοχή κα  ξοδος πό τν παγίδα πο μς χουν ίξει κάποιοι!
Φιλονόη.
Παραθέτω να ντίστοιχον παράδειγμα πό μίαν λλην μεριά το πλανήτου, πο «ξέχασε»  τ μικροκομματικά κα πέρασε σ δράσεις! Παράδειγμα πρς μίμησιν! (Γι κάποιους πο σως θελήσουν ν κφέρουν ντιρρήσεις!)
Ροσάριο: Ἡ ἐπανάστασις τῶν ἀστικῶν κήπων.
“ Η πόλη του Ροσάριο µάς ήταν µέχρι τώρα γνωστή κυρίως από το ποδόσφαιρό της (από τον Κίλι Γκονζάλες και τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που έπαιζαν σε ευρωπαϊκές οµάδες). Σήµερα πια είναι γνωστή σε όλον τον κόσµο, από τότε που ο ΟΗΕ αναγνώρισε την επανάσταση των αστικών κήπων της ως µία από τις δέκα καλύτερες πολιτικές στον κόσµο για την καταπολέµηση της φτώχειας.”
Η κρίση φέρνει ανεργία, η ανεργία φέρνει απόγνωση και η απόγνωση µιζέρια. Μια πόλη στη Λατινική Αµερική όµως κατόρθωσε να σπάσει αυτήν τη ζοφερή αλληλουχία, µε µια αγροτική επανάσταση όχι πια στην ύπαιθρο, όπως τις είχαµε συνηθίσει αυτές τις επαναστάσεις, αλλά στο αστικό κέντρο. Το Ροσάριο είναι η τρίτη πόλη της Αργεντινής µε πληθυσµό 1,5 εκατοµµύριο κατοίκους. Στις παρυφές της εθνικής οδού που ενώνει την πόλη µε τον Μπουένος Αϊρες, ο ταξιδιώτης βλέπει σήµερα ανθρώπους να σκαλίζουν, να ποτίζουν και να µαζεύουν τη σοδειά σε µεγάλους οπωρώνες και λαχανόκηπους, τα προϊόντα των οποίων βοηθούν τις πιο ευάλωτες τάξεις της κοινωνίας να σταθούν στα πόδια τους. Ολοι αυτοί οι κήποι εντάσσονται στη στρατηγική της δηµοτικής αρχής για την ανάπτυξη της αστικής γεωργίας. Είναι ένα πρόγραµµα που γεννήθηκε πριν από δέκα χρόνια, µέσα από τις στάχτες και τα συντρίµµια που άφησε στη χώρα το ∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Οι διαθέσιµες αστικές και περιαστικές περιοχές δεν παραδόθηκαν σε εργολάβους για να γίνουν τσιµέντο, όπως συµβαίνει αλλού. Εγιναν δηµοτικοί κήποι. Η δηµοτική αρχή τις απέδωσε στουςπιο φτωχούς, προµηθεύοντάς τους ταυτόχρονα τα εργαλεία, τα υλικά και τους σπόρους για την καλλιέργειά τους. Μόλις αποχώρησαν οι γύπες, αφήνοντας πίσω τους ένα υποτιµηµένο νόµισµα και στρατιές ανέργων, από το 2002 έως το 2003 η δηµοτική αρχή του Ροσάριο έκανε µια καταγραφή των διαθέσιµων γαιών της πόλης. Και ενάµιση χρόνο αργότερα, µε απόφαση του δηµάρχου, αυτές οι γαίες εκχωρήθηκαν για την ανάπτυξη της αστικής γεωργίας. Κατανοώντας ότι η φτώχεια δεν είναι ένα µεµονωµένο αλλά ένα κοινωνικό πρόβληµα, ο δήµαρχος απάλλαξε τους καλλιεργητές από τους φόρους. Και διέθεσε ένα µηνιαίο επίδοµα για τους ανέργους ως κίνητρο για τη συµµετοχή τους σε αυτό το κοινωνικό πείραµα. Πάρα πολλοί από αυτούς προτίµησαν τους αστικούς κήπους από την ανέχεια. Και πουλάνε σήµερα τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές.
Στους αστικούς…
… κήπους του Ροσάριο, όπως γράφει η δηµοσιογράφος Σοφί Σαπέλ, υπάρχουν σήµερα περισσότεροι από 800 όµιλοι καλλιεργητών. Η ανάπτυξη της αστικής γεωργίας δεν άλλαξε ριζικά µόνο τη δική τους ζωή αλλά και τη ζωή των καταναλωτών, που απολαµβάνουν φθηνά και υγιεινά προϊόντα. Οταν πια κόπασαν τα απόνερα της κρίσης, κάποιοι από τους καλλιεργητές εγκατέλειψαν τους κήπους τους. Οµως, οι περισσότεροι συνεχίζουν. Οπως και η δηµοτική αρχή, που µένει πιστή στον στόχο της: να κάνει τηναστική γεωργία µια πηγή απασχόλησης καιένα µέσον για τη µείωση της φτώχειας.
Η πό λη του Ροσάριο µάς ήταν µέχρι τώρα γνωστή κυρίως από το ποδόσφαιρό της (από τον Κίλι Γκονζάλες και τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που έπαιζαν σε ευρωπαϊκές οµάδες). Σήµερα πια είναι γνωστή σε όλον τον κόσµο, από τότε που ο ΟΗΕ αναγνώρισε την επανάσταση των αστικών κήπων της ως µία από τις δέκα καλύτερες πολιτικές στον κόσµο για την καταπολέµηση της φτώχειας.
Ροῦσσος Βρανᾶς,

Δεν υπάρχουν σχόλια: