Αν και συνηθίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την κρίση ως ζήτημα που άπτεται κεντρικών πολιτικών αποφάσεων, στην πραγματικότητα ο Δήμος μπορεί να παίξει ενεργητικό ρόλο στην αντιμετώπισή της. Η τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιαιτερα, οφείλει να εφαρμόσει ενεργητικές πολιτικές που θα απλώνουν ένα δίχτυ προστασίας, ένα δίχτυ αλληλεγγύης για τους κατοίκους της πόλης.
Βρισκόμαστε στη σκιά μια πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Όσο η πολύπλευρη σημερινή κρίση βαθαίνει, τόσο οι επιπτώσεις της θα γίνονται πιο εμφανείς και θα αφορούν όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού της πόλης και όχι μόνο όσους/ες έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε ως «αναξιοπαθούντες» και «περιθωριακούς»: άστεγους, τοξικομανείς, μετανάστες κ.λπ. Τα επόμενα χρόνια, τα φαινόμενα της «νέας φτώχειας», της περιθωριοποίησης όλο και περισσότερων ανθρώπων, θα ενταθούν και τα αστικά κέντρα αποτελούν κατεξοχήν το πεδίο όπου νέα φαινόμενα αποκλεισμού θα εμφανιστούν με βιαιότητα…
Η τοπική αυτοδιοίκηση, οφείλει να εφαρμόσει ενεργητικές πολιτικές που θα απλώνουν ένα δίχτυ προστασίας, ένα δίχτυ αλληλεγγύης για τους κατοίκους της πόλης.
Για να προχωρήσει αυτό, χρειάζεται η απομάκρυνση των Δήμων από τη λογική της φιλανθρωπίας και των επικοινωνιακών παρεμβάσεων μικρής κλίμακας που διακατέχει τη σημερινή «κοινωνική πολιτική» των δημοτικων αρχων.
Χρειαζονται κατευθυνσεις και μετρα σε συγκεκριμένους τομείς,προκειμένου ο Δήμος να ανταποκριθεί στις ανάγκες των κατοίκων της πόλης σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες της κρίσης.
1) ΜΗΔΕΝΙΚΑ ΤΕΛΗ στους κατοικους της πολης.Τα τελη ας τα πληρωσουν τωρα οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ..ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ..ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ.
Οι κατοικοι και τα μικρομαγαζα οφειλουν αμεσα ν ανακουφισθουν οικονομικα απο αυτο το βαρος.
2)Κοινωνικές υποδομές για όλους και όλες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των κατοίκων της Πολης.
Σχολεία και παιδικοί σταθμοί για κάθε οικογένεια
Οι Δήμοι οφείλουν να προχωρήσουν άμεσα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τη σχολική στέγη και την βρεφονηπιακή μέριμνα, ώστε στο άμεσο μέλλον, όλοι οι δημότες να έχουν πρόσβαση σε δημόσιες ποιοτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης και να μην αναγκάζονται να πληρώνουν αντίστοιχες ιδιωτικές υπηρεσίες.
Δωρεάν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας στα δημοτικά ιατρεία:
Τα δημοτικά ιατρεία παραμένουν εξαιρετικά υποβαθμισμένα, τόσο σε επίπεδο υποδομών, όσο και λειτουργικά. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν βρει το διακριτό ρόλο τους στο πλαίσιο του δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας, και καλύπτουν απειροελάχιστο μέρος των μεγάλων αναγκών πρόληψης και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Ο καθε Δήμος μπορεί, σε συνεργασία με τα αρμόδια Υπουργεία, να δημιουργήσει άμεσα ένα αποτελεσματικό δίκτυο δημοτικών ιατρείων σε κάθε συνοικία. Δεν χρειάζονται άλλες σκανδαλώδεις προμήθειες εξεζητημένου ιατρικού εξοπλισμού, ούτε μεγαλεπήβολα επικοινωνιακά τρυκ.
Χρειάζεται κυρίως η στελέχωση αποκεντρωμένων δομών στις γειτονιές με προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές, κοινωνικούς λειτουργούς) και επαρκή ιατρικά μέσα, ώστε όλοι οι κάτοικοι να έχουν άμεση πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και να μην τρέχουν σε νοσοκομεία και ιδιώτες γιατρούς για το παραμικρό.
Πρωτοβουλίες για την αλληλεγγύη και την εναλλακτική οικονομία:
Ο Δήμος στο πλευρό των πολιτών
Πέρα από τα παραπάνω –ενδεικτικά μόνο– μέτρα και πολιτικές που μπορεί να εφαρμόσει ο καθε Δήμος για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης σε καθεστώς κρίσης, χρειάζεται και ένας ριζικός αναπροσανατολισμός του ρόλου της δημοτικής αρχής σε σχέση με την κεντρική εξουσία από τη μια και την κοινωνία από την άλλη.
Από ένα μοντέλο δημοτικής αρχής «φτωχού συγγενή» της κυβέρνησης που διεκπεραιώνει αδιαμαρτύρητα τις κεντρικές πολιτικές επιλογές σε βάρος της κοινωνίας, χρειάζεται να δούμε το Δήμο στο πλευρό των κατοίκων, των νέων, των εργαζομένων αυτής της πόλης.
Ξεκινώντας από την στήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον Δήμο και την παροχή μόνιμης και σταθερής δουλείας (σε αντίθεση με τη σημερινή ομηρεία της εργασιακής επισφάλειας), αλλά και στο πλευρό όλων των κατοίκων, ο Δήμος μπορεί να παίξει διεκδικητικό ρόλο για την άρση -ή έστω την άμβλυνση- των σημερινών αδικιών και ανισοτήτων. Μπορεί να επιτελέσει χρήσιμο κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο, αρκεί να απομακρυνθεί από τα κυρίαρχα νεοφιλελεύθερα δόγματα και την πριμοδότηση των συμφερόντων των λίγων, και να σταθεί στο πλευρό της δοκιμαζόμενης, «ξεχασμένης» κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου