Κλήση στην αριστερά

«Μέσα  στο  φόβο  και  στις υποψίες
Με ταραγμένο  νου  και  τρομαγμένα   μάτια
λυώνουμε  και  σχεδιάζουμε  το πώς  να κάνουμε
για ν΄ αποφύγουμε  τον  βέβαιο
τον  κίνδυνο  που έτσι  φρικτά  μας  απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν ειν’ αυτός στον δρόμο
ψεύτικα  ήσαν  τα  μηνύματα
(η δεν τα ακούσαμε η δεν τα  νοιώσαμε καλά)
Άλλη  καταστροφή, που  δεν  τη  φανταζόμεθαν,
Εξαφνική, ραγδαία  πέφτει  επάνω  μας,
κι  ανέτοιμους- που πια καιρός- μας  συνεπαίρνει.»
Τελειωμένα, Κ.Π. Καβάφης

Του
Μιχάλη Ανδριγιαννάκη*

Ζούμε σε μια ταραγμένη εποχή. Η παγκόσμια διακυβέρνηση εκτελεί όλο το σχέδιο γεωπολιτικών ανατροπών, επιθετικής κερδοσκοπίας και λεηλασίας εθνικών πόρων.
Το ρολόι της ιστορίας γυρίζει πίσω σε εποχές μηδενικών εργασιακών δικαιωμάτων και απόλυτης ανασφάλειας των ανθρώπων για το αυριανό μεροκάματο.
Από τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου υλοποιείται  η “αντεπανάσταση” στην Ευρωπαϊκή ήπειρο του κοινωνικού κράτους και των μακροχρόνιων κοινωνικών συμβολαίων υπό την πολιτική καθοδήγηση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Ξημέρωσε μια άλλη μέρα. Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης απεκδύεται των παραδοσιακών ενδυμάτων, και το αστικό τόξο των ευρωπαϊκών κομμάτων αναλαμβάνει να υλοποιήσει ένα πρωτόκολλο διαχείρισης  της κρίσης των επιλεγομένων “η συναίνεση της Ουάσιγκτον”. Συνιστά ένα πολιτικό πακέτο “ αναπόφευκτο” και “αδιαφιλονίκητο”, ένα “μοναδικό φάρμακο”, ένα “πολιτικό Μονόδρομο”.
Είναι η νεοφιλελεύθερη Αγία Τριάδα  των ιδιωτικοποιήσεων, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της περικοπής των κρατικών δαπανών.
Πάνω στον καμβά της χρηματοοικονομικής διάσωσης υφαίνεται το “όραμα” της διαρθρωτικής προσαρμογής. Μια έξυπνη συσκευασία για την προώθηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών Πουλήστε, γκρεμίστε, διαλύστε για να σωθείτε ή άλλως, θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Πουλήστε τη.
“Δημιουργική καταστροφή” είναι το σύνθημά τους. Πρέπει να τους επιτεθούμε για να επιβιώσουμε, ενώ αυτοί  πρέπει να μας καταστρέψουν για να προωθήσουν την «ιστορική τους αποστολή”.
Σ’ αυτή τη διατύπωση βρίσκεται ο ρόλος της Αριστεράς. Πρέπει να ηγηθεί μιας κοινωνικής συσπείρωσης αντίστασης στη “Δημιουργική  καταστροφή” τη νέα φάσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, η Αριστερά  του κόσμου, της Ευρώπης, η ελληνική αριστερά.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια για πολιτικές διαδικασίες οργανωτικής συγκρότησης, και υποχρεωτικής συστέγασης.
Η πληθυντική αριστερά της πολυχρωμίας, των πολλών συλλογικοτήτων και των ουτοπικών ατομικών αναζητήσεων χρειάζεται μια χάρτα. Μια νέα χάρτα πολιτικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τόσο συγκεκριμένη που να αποτελεί ταυτότητα, τόσο ανοιχτή που να χωράει όλα τα χρώματα του τόξου. Και  πάνω  απ’ όλα να δώσουμε ελπίδα στους πολίτες να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε χαμένοι, ότι δεν θα γίνουμε ένα σιωπηρό χαλί για να περάσει η επιστροφή στο παρελθόν, στον κοινωνικό μεσαίωνα.
Τα τρομαγμένα μάτια των φτωχών, των άνεργων, τα ανήσυχα βλέμματα των μεσοστρωμάτων που καταρρέουν, η απελπισμένη νεολαία, πρέπει στο βάθος του ορίζοντα να δουν την καινούργια παντιέρα  μας, πολύχρωμη. λαμπερή, ελπιδοφόρα.
Η ηγεμονεύουσα αριστερά είναι μέγεθος κοινωνικό, πολιτισμικό και τελικά πολιτικό. Ας αφήσουμε λοιπόν τους οργανωτισμούς, τους τακτικισμούς, τους ηγεμονισμούς, τα μικρομάγαζα και ας διώξουμε εδώ και τώρα με την κοινή μας δράση το νέφος της απελπισίας που σκεπάζει την ελληνική κοινωνία.
Η κοινωνία περιμένει από την αριστερά και η πραγμάτωση της αριστεράς βρίσκεται στην πάλη για τις ανάγκες της κοινωνίας.

Υ.Γ.  Σ’ αυτή την κλήση στην αριστερά ελπίζω να μην εισπράξω ότι η κλήση μου προωθείται ή ο συνδρομητής βρίσκεται εκτός δικτύου ή θα ειδοποιηθεί αργότερα για την κλήση μου γιατί είναι απασχολημένη.
Γιατί τότε θα είναι πολύ αργά για όλους μας...

* Ο Μιχάλης Ανδριγιαννάκης είναι πρώην μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.