Πήρα αυτό τα μύνημα απο πολύ καλό φίλο που μας συνδέουν πολύχρονη φιλία και κοινοί εργασιακοί αγώνες.
Χαίρομαι που επι τέλους κάποιοι παίρνουν την ζωή τους στα χέρια τους,και βγάζουν το πρόβλημα προς τα έξω με όλες τις εκρηκτικές και εφιαλτικές του διαστάσεις.
Δέν είναι η πρώτη φορά,γιατί θυμίζω τον προεκλογικό τηλεοπτικό καταιγισμό και τα ρεπορτάζ άν θυμάμαι καλά στις δημοτικές εκλογές,του 2006,απο το extra chanel και την εκπομπή του κ Παπαγιάννη....
Δέν είναι η πρώτη φορά,γιατί θυμίζω τον προεκλογικό τηλεοπτικό καταιγισμό και τα ρεπορτάζ άν θυμάμαι καλά στις δημοτικές εκλογές,του 2006,απο το extra chanel και την εκπομπή του κ Παπαγιάννη....
Προσωπικά έχω κάνει επανειλημένα δημοσιεύματα,γιατί το έχω ζήσει το πρόβλημα σε απόσταση αναπνοής απο τον εργασιακό μου χώρο.
Ιδιαίτερα την εποχή της προσπάθειας απόσυρσης των εκκαμινευμάτων με το πρόγραμμα resider τής τότε Νομαρχίας δυτικής Αττικής,
η σκόνη των σπαστηροτριβείων με την διοξινούχα σκόνη σκέπαζε όλη την περιοχή.
Σήμερα,το πρόβλημα έχει μεταφερθεί μέσα στα σπίτια και οι συνθήκες που δημιουργούνται είναι χειρότερες απο τις χαρακτηριζόμενες τριτοκοσμικές.
Απέναντι απο την petrogage,oi γιγαντοαφίσες,μάταια προσπαθούν να καλύψουν το πρόβλημα,δημιουργώντας μια φωτογραφική εικονική πραγματικότητα.
Η επίκληση της ευαισθησίας του Προέδρου της δημοκρατίας είναι το ελάχιστο που μπορούν να επικαλεστούν.
Η βοήθεια του τοπικού τύπου και η ευαισθητοποίηση των πολιτών με κάθε τρόπο και μέσα απο το διαδύκτιο μπορεί να βοηθήσει για μιά ουσιαστική παρέμβαση του κράτους και του δήμου.
Ακόμα περισσότερο, να κινητοποιηθούν τα όργανα της ευρωπικής ένωσης και να υποχρεωθούν οι υπαίτιοι και υπεύθυνοι να πάρουν μέτρα στα πλαίσια της περιβόητης ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΎΝΗΣ. "ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου