ΕΜΦΑΝΕΣ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ – ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΜΕΤΡΩΝ

«Δεν υπάρχει ημερομηνία εξόδου από την κρίση»

Η επιρροή του ΠαΣοΚ συνεχώς μειώνεται, η πλειοψηφία
των πολιτών αποδοκιμάζει πολιτικά την κυβέρνηση,
το κίνημα ανυπακοής -που πηγάζει από την κλιμακούμενη απονομιμοποίηση της εξουσίας- αναπτύσσεται. Και το ΠαΣοΚ, άλλωστε, έχει πάψει,
προ πολλού, να λειτουργεί
ως πολιτικός οργανισμός

Ενα χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου το αδιέξοδο είναι εμφανές. Η βαθιά ύφεση συνεχίζει ακάθεκτη (στο 3% υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι θα κλείσει το 2011, πάνω από 4,1% λένε στελέχη της), η ανεργία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο (επισήμως 15,1% τον Ιανουάριο, δηλαδή 756.000 άνεργοι, 22% προβλέπει η ΓΣΕΕ ως το τέλος του 2011) ενώ η χώρα έχει οδηγηθεί σε ένα φαύλο κύκλο συνεχών (και αναποτελεσματικών ακόμα και με τα δικά τους κριτήρια) μέτρων. Η παράδοση της Ελλάδας στην τρόικα έχει οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα απ΄ ό,τι μας υπόσχονταν. Σε ακόμα μεγαλύτερη αναξιοπιστία απέναντι στις αγορές που θα μας έσωζαν...

Καταρρέουν οι δομές

Οι εξαγγελίες - σόου της κυβέρνησης με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τις σαρωτικές περικοπές για δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά (κοινωνικά επιδόματα, επικουρικές συντάξεις, φοροαπαλλαγές, κ.λπ.), που ανατρέπουν την καθημερινότητά τους, προκάλεσαν αντιδράσεις όχι μόνο στους πολίτες αλλά -σ’ ένα βαθμό- και μέσα στο ΠαΣοΚ.
Την ίδια ώρα υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη της Γερμανίας συντηρούν τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την πλήρη αποτυχία της πολιτικής που επιβάλλει το μνημόνιο. Αποτυχία που έχει πάρει καθολικές διαστάσεις.
Τα νοσοκομεία συρρικνώνονται (κανείς δεν δέχτηκε, ακόμα κι ο Α. Λοβέρδος, να τα κλείσει και η βρέθηκε η φόρμουλα των συγχωνεύσεων) ενώ έχουν μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτικό υλικό -γεγονός που πλήττει κυρίως εργαζόμενους και όσους έχουν χαμηλό εισόδημα - το ίδιο πανεπιστήμια και σχολεία. Τα λουκέτα στις επιχειρήσεις είναι συνεχόμενα, βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί κλείνουν, οι κοινωνικές δομές καταρρέουν...
Το Μαξίμου βγάζει στο σφυρί τη χώρα. Ακόμα και τα φιλοκυβερνητικά Νέα έχουν ως πρωτοσέλιδο τίτλο “Πωλούνται ασημικά, σφάζονται νοικοκυριά”, ενώ η Καθημερινή, σε καθαρή νεοφιλελεύθερη γραμμή (“Σχέδιο 26 δισ. με θολό μήνυμα” ο κύριος τίτλος της) ζητά “εγερτήριο” κάνοντας κριτική στον Γ. Παπανδρέου ότι “καθυστερεί απελπιστικά να πάρει αποφάσεις”. Ο κ. Παπανδρέου, γράφει, “θα πρέπει να πείσει την κυβέρνησή του, το κόμμα του, αλλά και το “βαθύ” ΠαΣοΚ ότι αυτά πρέπει να γίνουν”. Και, βέβαια, επαναλαμβάνει την πρότασή της για “ένα νέο κυβερνητικό επιτελείο που θα πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα”.

Οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν

Η συνεχιζόμενη πολιτική του μνημονίου, όμως, δεν οδηγεί σε ανοδική τροχιά την οικονομία. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι δεν γνωρίζει το χρόνο εξόδου -“Πότε θα βγούμε από την κρίση;” ρωτά ακαδημαϊκά, για να απαντήσει ο ίδιος ότι “συγκεκριμένη ημερομηνία εξόδου από την κρίση δεν υπάρχει”. Τα νούμερα, όμως, όπως ο ίδιος τα καταγράφει, δεν βγαίνουν και, κυρίως, θα κληθούν να τα υπηρετήσουν οι πολίτες -“Το μέγεθος της δημοσιονομικής προσπάθειας που χρειάζεται να υλοποιηθεί στη χώρα και, κυρίως, την περίοδο 2012-2015 είναι περίπου 23 δισεκατομμύρια ευρώ ή περίπου 10% του ΑΕΠ”. Αν προσθέσουμε και τα 3 δισ. ευρώ από την υστέρηση εσόδων του 2010 φτάνουμε τα 26 δισ. Ποιος καλείται να τα καλύψει; Το ομολογεί, πάλι, ο Γ. Παπανδρέου -“η προσπάθεια θα βασιστεί κατά τα 2/3 στις δαπάνες, δηλαδή κατά περίπου 13 δισεκατομμύρια ευρώ ή 6% του ΑΕΠ και κατά το 1/3 στα έσοδα, δηλαδή κατά 9 δισεκατομμύρια ευρώ ή 4% του ΑΕΠ”. Δηλαδή τα 13 δισ. ευρώ θα κληθούν να καλύψουν οι εργαζόμενοι. Θα περικοπούν μισθοί, κοινωνικά επιδόματα, φαρμακευτικές δαπάνες, επικουρικές συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, φοροαπαλλαγές, κ.λπ.

Και το κόμμα στο παιχνίδι

Οι αντιδράσεις βέβαιες. Ο “οδικός χάρτης” που προτείνει το Μαξίμου αφορά και το “βαθύ” ΠαΣοΚ των ΔΕΚΟ. Γι’ αυτό και η συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας έγινε στην Ιπποκράτους, με την παρουσία του Μ. Καρχιμάκη, σε μια προσπάθεια να σηματοδοτηθεί η συμμετοχή του κόμματος, για πρώτη φορά, στις αποφάσεις της κυβέρνησης. Όχι, όμως, ως συμμετοχή στις (ειλημμένες) αποφάσεις, αλλά ως χείρα βοηθείας στην υλοποίησή τους.
Η επιρροή του ΠαΣοΚ, όμως, συνεχώς μειώνεται, η πλειοψηφία των πολιτών αποδοκιμάζει πολιτικά την κυβέρνηση, το κίνημα ανυπακοής -που πηγάζει από την κλιμακούμενη απονομιμοποίηση της εξουσίας- αναπτύσσεται. Και το ΠαΣοΚ, άλλωστε, έχει πάψει, προ πολλού, να λειτουργεί ως πολιτικός οργανισμός.

Νέα εκβιαστικά διλήμματα

Η κοινωνία συνεχώς επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό σύστημα δρα ενάντια στα συμφέροντά της. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο του σημερινού πρωθυπουργού, αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι αυτό και αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις / δεκανίκια στο παρασκήνιο. Η κοινωνία έχει αντιληφθεί ότι οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών και το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας δεν μπορούν να αποτελούν μέτρα εξόδου από την κρίση. Αντίθετα όλο και περισσότεροι πείθονται ότι οδηγούν σε αντιδιαμετρική κατεύθυνση: σε ύφεση και χρεοκοπία.
Το Μαξίμου, όπως εκτιμάται, θα επιλέξει και πάλι εκβιαστικά διλήμματα. Και θα θυμηθεί το σύνθημα του Κ. Σημίτη (στις εσωκομματικές εκλογές του 1996) «καθαρές λύσεις». Οι υποστηρικτές των πρόωρων εκλογών πληθαίνουν μέσα στην κυβέρνηση καθώς εκτιμούν ότι “μετά θα είναι πολύ αργά”. Το τι θα επιλέξει ο Γ. Παπανδρέου θα εξαρτηθεί από το πόσο θα υλοποιηθούν τα όσα εξήγγειλε και κυρίως από τις αντιδράσεις που θα συναντήσει. Ήδη η ΑΔΕΔΥ προκήρυξε απεργία για τις 11 Μαΐου, θα ακολουθήσει και η ΓΣΕΕ την ίδια ημερομηνία.

Α. Π. Θάνος