«Η Ελλάδα δεν μπορεί ν΄ αποφύγει τον νεωτερικό κόσμο. Και το θέμα δεν είναι μόνον να μην τον αποφύγει, είναι υπεύθυνη για την τύχη της. Δεν είναι πια οι άλλοι, λοιπόν, που την κρατούν στα χέρια της
«Οι νεοέλληνες κοπιάζουν, αλλά δεν παράγουν έργο. Μεγάλα έργα»
«τις ρίζες, τον κορμό και τα κλαδιά του δέντρου»
«Η σύγχρονη Ελλάδα δεν απέκτησε σκέψη. Κι ακόμη περισσότερο, της λείπει μια αρθρωμένη γλώσσα»
«Οι Νεοέλληνες δεν κατάφεραν να εναρμονίσουν τη σχέση μεταξύ του προσωπικού και του δημοσίου...»
«Η δυσθυμία δεν γίνεται απαραιτήτως αγωνία... το ψυχολογικό τους απορροφά πάρα πολύ...
«Είναι χώρα εξαίσιας ωραιότητας, μιας ωραιότητας που υπερβαίνει κάθε αντίθεση ανάμεσα στο άσχημο και το ωραίο. Και μπορεί, με λίγη προσπάθεια, να θυμηθεί ίσως ότι το κάλλος δεν είναι κάποια "αισθητική" πραγματικότητα αλλά ένα από τα σημεία με τα οποία εκδηλώνεται το απόλυτο».
«Η σύγχρονη Ελλάδα στερείται παράδοσης»
«Οι Νεοέλληνες που διατρέχουν τον κόσμο κι εγκαθίστανται λίγο πολύ παντού δεν συνδέονται ούτε μεταξύ τους ούτε με το κέντρο»
Μήπως το κατεξοχήν νεοελληνικό θέαμα συγγενεύει με το μελόδραμα και το ιλαρόδραμα;»
«Υπάρχουν στις μέρες μας Νεοέλληνες που φθάνουν σ΄ ένα ορισμένο επίπεδο. Εκείνο που λείπει είναι η σύγκλιση του συνόλου των προσπαθειών»
«Η ευρωπαϊκή σκέψη διατηρεί έναν κατά πολύ ζωηρότερο διάλογο με την αρχαία σκέψη απ΄ ό,τι η νεοελληνική σκέψη. Και η ευρωπαϊκή σκέψη είναι, επίσης, σκέψη του επίκαιρου»
«Οι Νεοέλληνες δεν κατασκευάζουν τον κόσμο, ούτε καν την ίδια τη χώρα τους. Δεν ξέρουν να «φτιάχνουν». Οι άνθρωποι της χώρας αυτής κοπιάζουν αλλά δεν παράγουν έργο»
«Και βλέπουμε να αναδύεται η πολιτική (α)-συνειδησία. Η πολιτική προέρχεται από την πόλιν (άστυ) και η σύγχρονη Ελλάδα τείνει, από τότε που συγκροτήθηκε, να πραγματώνει το παράδοξο μιας πολιτικής πραγμάτωσης που δεν έχει κέντρα πραγμάτωσης».
«Η μείζων αυταπάτη της νεοελληνικής συνείδησης είναι εκείνο το οποίο η ίδια (με ελάχιστη μετριοφροσύνη) ονομάζει ελληνοκεντρισμό. Οι δύο λέξεις που συνθέτουν τον όρο είναι ελληνικές. Τι σημαίνει, όμως, ο όρος αυτός; Ελληνοκεντρική είναι η σύλληψη που θέλει την Ελλάδα να αποτελεί ένα κέντρο. Κέντρο τίνος πράγματος;»
«Οι χώρες που δεν δημιούργησαν τον σύγχρονο κόσμο οφείλουν να πραγματοποιήσουν ξανά και για δικό τους λογαριασμό τούτες τις κατακτήσεις αν δεν θέλουν να ζουν διαρκώς σαν φτωχοί συγγενείς, τους οποίους από καιρό σε καιρό ( ή έστω συχνά) έρχονται να τους επισκεφθούν οι πλούσιοι συγγενείς τους για να γευθούν τη χάρη της γραφικής τους ζωής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου