ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

Σε ονομαζουν <ανθρωπακο>,<κοινο ανθρωπο>.Λενε οτι μια νεα εποχη αρχισε,η <εποχη του κοινου ανθρωπου>.Δεν το λες εσυ αυτο,Ανθρωπακο.Το λενε αυτοι.οι αντιπροεδροι των μεγαλων εθνων,οι εκλεγμενοι ηγετες της εργατιας,οι μετανιωμενοι απογονοι των μπουρζουαδων,οι πολτικοι και οι φιλοσοφοι.
Σου δινουν το μελλον μα δε ρωτανε για το παρελθον σου.

Εισαι κληρονομος ενος φοβερου παρελθοντοσ.Η κληρονομια σου ειναι το πυρωμενο διαμαντι στο χερι σου.
Αυτο σου λεω εγω.


ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΙΧ

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

ΑΧ ΒΡΕ ΤΣΕ......................

ΕΣΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ??

ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΥ ΣΕ ΕΒΑΛΕ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΚΑΣΤΡΟ??

ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Η ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΑΝ ΗΘΕΛΕΣ??

ΚΡΙΜΑ..............ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ...ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΟΣ...ΠΟΛΥ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΟΣ...ΚΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΥΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ...ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΟ..

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΕΞΑΓΓΕΛΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ




Να αποτελέσουν τα πανεπιστήμια το κέντρο αγώνα των κοινωνικών κινημάτων

Στις 24 Αυγούστου, εν μέσω θέρους, ψηφίστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου ύστερα και από τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας, του ΛΑ.Ο.Σ. και της Δημοκρατικής Συμμαχίας προκειμένου να αποφευχθούν οι αντιδράσεις και κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων και της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Σήμερα, μια βδομάδα μετά τη ψήφιση του νόμου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση πρωτόγνωρη. Υπό κανονικές συνθήκες θα διεξάγονταν οι επαναληπτικές εξεταστικές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ αντ’ αυτού, όμως,  περισσότερα από 200 τμήματα τελούν υπό κατάληψη, ύστερα, κυρίως, από αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, μιας αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας που απειλείται με εξαφάνιση από το νέο νόμο.
 Το φοιτητικό κίνημα, απ’ ότι φαίνεται ως τώρα, έχει τη διάθεση να προχωρήσει σε περαιτέρω κινητοποιήσεις που, όμως, δε θα μείνουν στο κλασσικό τρίπτυχο συνελεύσεις - καταλήψεις - διαδηλώσεις αλλά θα προσπαθήσει να συνδεθεί με άλλα κομμάτια του εκπαιδευτικού κινήματος, του κινήματος των πλατειών καθώς και του εργατικού κινήματος. Σαφής στόχος του φοιτητικού κινήματος αυτή τη στιγμή είναι η κατάργηση του νέου νόμου. Εξάλλου τις διαθέσεις τους έδειξαν την περασμένη Πέμπτη με μια μεγάλη σε όγκο και παλμό κινητοποίηση που ξεπερνούσε τους 5.000 αγωνιστές, ενώ τα συνθήματα που ακούστηκαν έδειξαν ότι δεν πρόκειται μόνο για μια μάχη των φοιτητών ενάντια σ’ έναν αντι-εκπαιδευτικό νόμο, αλλά για μια μάχη ανατροπής του μνημονίου καθώς επίσης και να δοθεί το μήνυμα σε οποιοδήποτε μνηστήρα αυτής της πολιτικής ότι είναι τουλάχιστον ανεπιθύμητος. Στο Συντονιστικό γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων, που ακολούθησε της πορείας, προτάθηκε από αρκετές σχολές η δημιουργία ενός κέντρου αγώνα που θα εξυπηρετούσε αυτή την τριπλή απεύθυνση του φοιτητικού κινήματος. Θα αποτελεί, δηλαδή, το σημείο αναφοράς των κατειλημμένων σχολών που, όμως, ταυτόχρονα θα βοηθήσει και στο συντονισμό του εκπαιδευτικού κινήματος και θα υπερασπίζεται στην πράξη την ιδέα του ασύλου, ως το χώρο ύπαρξης ακαδημαϊκών ελευθεριών, ελεύθερο από τις νόρμες της αγοράς έρευνας και, ταυτόχρονα, υπεράσπισης των κοινωνικών αγώνων. Ακόμα από το συντονιστικό ανέκυψε η διάθεση να συνδεθεί το εκπαιδευτικό κίνημα με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας, τα οποία πλήττονται αυτή τη στιγμή, με πρώτο στόχο το ετερόκλητο κοινωνικό πλήθος που από τις 3 Σεπτέμβρη θα ξαναβγεί στις πλατείες όλης της χώρας.
Την ίδια ανάγκη για τη δημιουργία συντονισμού εκφράζουν και αρκετοί καθηγητές, μέσα από τη συνέλευση μελών ΔΕΠ του ΕΜΠ, που αποφάσισε διήμερη απεργία (5-6/9). Σε διαφορετική τροχιά κινείται η ΠΟΣΔΕΠ που καλεί σε ανοιχτά πανεπιστήμια, παρότι στο εσωτερικό της ηγεσίας υπάρχουν αντιθέσεις για το αν ο νόμος κινείται σε θετική κατεύθυνση στο σύνολό του ή αν παρά το συντηρητικό χαρακτήρα του πρέπει να αξιοποιηθούν τα θετικά στοιχεία του. Από την άλλη η σύνοδος πρυτάνεων εξέφρασε την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα νόμο που προσβάλει το δημόσιο και αυτοδιοικούμενο χαρακτήρα των πανεπιστημίων, ενώ θα προκαλέσει και σοβαρές δυσλειτουργίες στην καθημερινή ζωή των ιδρυμάτων, καλώντας τα ιδρύματα και την ακαδημαϊκή κοινότητα σε προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον όλων των αντισυνταγματικών διατάξεων του νόμου.
Οι συνθήκες που επικρατούν φαίνεται να επιτρέπουν τη δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, με αυτήν την έννοια αναμένεται με ενδιαφέρον και το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς. Το σημαντικότερο, όμως, για το φοιτητικό κίνημα είναι ότι δεν θα περιχαρακωθεί στις σχολές θα επιδιώξει τη σύνδεσή του με οποιαδήποτε άλλη μορφή αντίστασης, με το εργατικό κίνημα, τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις πλατείες. Έχοντας πλέον στις παρακαταθήκες του το, όχι και τόσο μακρινό, κίνημα ενάντια στο νόμο-πλαίσιο της Γιαννάκου (η εφαρμογή του οποίου εν τέλει αποτράπηκε) και την αναθεώρηση του άρθρου 16, το κίνημα πρέπει να αντλήσει και να δώσει δύναμη από και σε όλα τα κινήματα που αντιστρατεύονται την ίδια νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική που κατεδαφίζει κάθε έννοια και μνήμη κοινωνικού κράτους και οδηγεί την κοινωνία στην απόγνωση και την ανέχεια.
Δημήτρης Καμαρινός

Δεν υπάρχουν σχόλια: