Παρουσιάζοντας μια τεχνική επιμήκυνση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα για την 6η δόση του δάνειου σαν σύγκρουση δύο γραμμών, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να διεκδικεί την αναθεώρηση όχι του Μνημόνιου ή του Μεσοπρόθεσμου, αλλά ορισμένων στόχων τους λόγω των νέων δεδομένων (βύθιση της ύφεσης στο 7%).
Πανικόβλητη μπροστά στις από καιρό διαφαινόμενες αρνητικές επιπτώσεις της περιοριστικής αντεργατικής πολιτικής και ανήσυχη για τις συνέπειες που είναι βέβαιο ότι θα έχει κάθε απόπειρα για νέα μέτρα, ούτε τα μνημόνια μπορεί να αμφισβητήσει, αλλά ούτε και τους στόχους τους να υπηρετήσει με την αποτελεσματικότητα που απαιτούν οι… αγορές.
Έτσι, ενώ εμφανίζεται να διεκδικεί έναντι της τρόικας την αποφυγή νέων μέτρων, όχι μόνο υπόσχεται την πιστή εφαρμογή της κοινής πολιτικής τους, αλλά προαναγγέλλει ήδη την επέκταση και σκλήρυνση του εργασιακού μεσαίωνα και στο στενό δημόσιο τομέα.
Εν τω μεταξύ, τα επικοινωνιακά στηρίγματα του δικομματικού συστήματος – και μέχρι πρότινος του ΠΑΣΟΚ– κατεβάζουν για λίγο την ένταση των «εκπομπών» τους περί συναίνεσης και αρχίζουν να επιτίθενται εναντίον της «λάθος συνταγής της τρόικας». Γεγονός που ενώ, φαινομενικά, μοιάζει με στήριξη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα καλλιεργεί το έδαφος για τη διαδοχή του από τον άλλο πυλώνα, τη ΝΔ, που εισπράττει την κριτική κατά της τρόικας ως δημοσκοπική επιβράβευση της «αντιμνημονιακής» στάσης της.
Επειδή, όμως, ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι «μαζί μας τάισαν» λιτότητα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ –ψηφίζοντας από κοινού τα περισσότερα και κυριότερα αντιλαϊκά μέτρα– νιώθει ακόμα πιο εξοργισμένος και φαίνεται να προτιμά την κινητοποίησή του από την παθητική παρακολούθηση του καταστροφικού χορού για δύο, που εκτελούν με μουσική υπόκρουση την άρια «όλα τα βάρη στην πλάτη του λαού».
Πανικόβλητη μπροστά στις από καιρό διαφαινόμενες αρνητικές επιπτώσεις της περιοριστικής αντεργατικής πολιτικής και ανήσυχη για τις συνέπειες που είναι βέβαιο ότι θα έχει κάθε απόπειρα για νέα μέτρα, ούτε τα μνημόνια μπορεί να αμφισβητήσει, αλλά ούτε και τους στόχους τους να υπηρετήσει με την αποτελεσματικότητα που απαιτούν οι… αγορές.
Έτσι, ενώ εμφανίζεται να διεκδικεί έναντι της τρόικας την αποφυγή νέων μέτρων, όχι μόνο υπόσχεται την πιστή εφαρμογή της κοινής πολιτικής τους, αλλά προαναγγέλλει ήδη την επέκταση και σκλήρυνση του εργασιακού μεσαίωνα και στο στενό δημόσιο τομέα.
Εν τω μεταξύ, τα επικοινωνιακά στηρίγματα του δικομματικού συστήματος – και μέχρι πρότινος του ΠΑΣΟΚ– κατεβάζουν για λίγο την ένταση των «εκπομπών» τους περί συναίνεσης και αρχίζουν να επιτίθενται εναντίον της «λάθος συνταγής της τρόικας». Γεγονός που ενώ, φαινομενικά, μοιάζει με στήριξη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα καλλιεργεί το έδαφος για τη διαδοχή του από τον άλλο πυλώνα, τη ΝΔ, που εισπράττει την κριτική κατά της τρόικας ως δημοσκοπική επιβράβευση της «αντιμνημονιακής» στάσης της.
Επειδή, όμως, ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι «μαζί μας τάισαν» λιτότητα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ –ψηφίζοντας από κοινού τα περισσότερα και κυριότερα αντιλαϊκά μέτρα– νιώθει ακόμα πιο εξοργισμένος και φαίνεται να προτιμά την κινητοποίησή του από την παθητική παρακολούθηση του καταστροφικού χορού για δύο, που εκτελούν με μουσική υπόκρουση την άρια «όλα τα βάρη στην πλάτη του λαού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου